آهن

استنلس استیل – Stainless Steel

استنلس استیل 304

استنلس استیل – Stainless Steel   با چگالی 7.93g/cm3 یکی از پرکاربردترین و مقاوم‌ترین مواد فلزی در صنایع مختلف است. این نوع فولاد به دلیل خواص منحصر به فرد خود، از جمله مقاومت بالا در برابر زنگ‌زدگی، خوردگی و همچنین ظاهر زیبا، کاربرد فراوانی در صنعت دارد.

فهرست مطالب این مقاله

1- استنلس استیل

2- ترکیب شیمیایی استنلس استیل

3- انواع استیل ضد زنگ

4- مزایای استنلس استیل

5- کاربردهای استنلس استیل

6- استنلس استیل چگونه ساخته می شود؟

7- چرا رنگ استنلس استیل سفید براق مثل آینه است؟

8- گرید بندی  استنلس استیل

9- گرید بندی استنلس استیل بر پایه استاندارد های جهانی و ملی است

10- مبانی گریدبندی استنلس استیل

11- سیستم نام‌گذاری در گریدبندی

 

 

ترکیب شیمیایی استنلس استیل

استنلس استیل آلیاژی از آهن است که شامل حداقل 10.5 درصد کروم می‌باشد. وجود کروم باعث تشکیل یک لایه نازک و غیرقابل مشاهده روی سطح استیل می‌شود که از خوردگی آن جلوگیری می‌کند. همچنین، برخی از انواع استیل ضد زنگ حاوی عناصری مانند نیکل، مولیبدن و منگنز نیز هستند که به بهبود خواص مکانیکی و مقاومت در برابر شرایط سخت‌تر کمک می‌کند.

انواع استیل ضد زنگ

استنلس استیل به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شود:

  1. فریتی: دارای درصد بالایی از کروم و کربن کم است. این نوع استیل مقاومت خوبی در برابر خوردگی دارد و معمولاً در لوازم خانگی و صنایع خودروسازی استفاده می‌شود.
  2. آستنیتی: محبوب‌ترین نوع استیل ضد زنگ است که علاوه بر کروم، حاوی نیکل نیز می‌باشد. این نوع مقاومت بالاتری در برابر حرارت و خوردگی دارد و در صنایع غذایی، دارویی، و پزشکی بسیار استفاده می‌شود.
  3. مارتنزیتی: دارای استحکام و سختی بالاتری نسبت به دیگر انواع استیل است، اما مقاومت خوردگی کمتری دارد. این نوع بیشتر در ساخت ابزارهای جراحی و تیغه‌های برش استفاده می‌شود.
  4. دوبلکس: ترکیبی از ساختارهای آستنیتی و فریتی است. این نوع استیل مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی‌های ناشی از کلر دارد و در صنایع شیمیایی و دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مزایای استنلس استیل

  • مقاومت به خوردگی: به دلیل وجود کروم، استیل ضد زنگ در برابر زنگ‌زدگی و عوامل خورنده بسیار مقاوم است.
  • دوام بالا: این فلز دارای استحکام مکانیکی بالایی است و در مقابل ضربه و فشار مقاوم است.
  • زیبایی ظاهری: سطح براق و تمیز استیل ضد زنگ باعث می‌شود در طراحی‌های دکوراتیو و معماری محبوب باشد.
  • قابلیت بازیافت: استیل ضد زنگ قابل بازیافت است و می‌تواند بارها بدون از دست دادن خواص اصلی خود، بازیافت شود.

کاربردهای استنلس استیل

استیل ضد زنگ به دلیل خواص فوق‌العاده‌اش در صنایع متعددی کاربرد دارد، از جمله:

  • صنایع غذایی و دارویی: به دلیل عدم واکنش با مواد غذایی و مقاومت در برابر میکروب‌ها و مواد شیمیایی.
  • ساختمان‌سازی: در طراحی‌های مدرن نماهای فلزی، نرده‌ها، و لوازم داخلی از استیل استفاده می‌شود.
  • صنایع دریایی و شیمیایی: به دلیل مقاومت در برابر آب شور و مواد خورنده.
  • خودروسازی و هوافضا: برای ساخت قطعات حساس به خوردگی و ضربه.
  • صنایع لوازم خانگی : برای تولید انواع لوازم خانگی
  • صنعت انرژی های تجدید پذیر: ساخت قاب و استراکچر های پنل های خورشیدی
  •  

استنلس استیل چگونه ساخته می شود؟

فرایند ساخت استنلس استیل (Stainless Steel) شامل مراحل پیچیده‌ای است که از انتخاب مواد اولیه تا تولید نهایی این آلیاژ انجام می‌شود. این فرآیند به دلیل نیاز به دستیابی به خواص خاص مانند مقاومت به خوردگی و دوام بالا، به دقت بالایی نیاز دارد. در ادامه، مراحل ساخت استنلس استیل شرح داده شده است:

 1 . ذوب مواد اولیه

فرایند تولید استنلس استیل با ترکیب مواد اولیه‌ای مانند آهن، کروم، نیکل، و مولیبدن آغاز می‌شود. این مواد در یک کوره الکتریکی یا قوس الکتریکی ذوب می‌شوند. کوره‌های الکتریکی دماهای بسیار بالایی تولید می‌کنند که می‌تواند تا حدود 1500 درجه سانتی‌گراد برسد. در این مرحله، آهن و سایر فلزات با هم ذوب شده و مخلوطی یکنواخت را تشکیل می‌دهند.

2 . افزودن عناصر آلیاژی

پس از ذوب شدن مواد، عناصر آلیاژی مانند کروم (برای مقاومت به خوردگی)، نیکل (برای افزایش مقاومت و چقرمگی) و مولیبدن (برای افزایش مقاومت به خوردگی‌های شیمیایی و کلریدها) به مخلوط اضافه می‌شوند. نسبت دقیق این عناصر به نوع خاص استنلس استیل بستگی دارد که قرار است تولید شود.

3 . تصفیه و حذف ناخالصی‌ها

در این مرحله، ترکیب مذاب تصفیه می‌شود تا ناخالصی‌ها از آن حذف شوند. فرایندهایی مانند دمیدن اکسیژن به داخل مذاب می‌تواند به حذف کربن اضافی و دیگر ناخالصی‌ها کمک کند. این مرحله باعث افزایش کیفیت استنلس استیل و بهبود خواص مکانیکی آن می‌شود.

4 . فرایند ریخته‌گری

پس از تصفیه، مذاب به قالب‌ها منتقل شده و سرد می‌شود. این فرایند به شکل‌دهی اولیه استنلس استیل کمک می‌کند. معمولاً فلز مذاب به صورت شمش یا صفحات بزرگ ریخته‌گری می‌شود که این شکل‌ها در مراحل بعدی به شکل‌های مختلف و کاربردی‌تری تبدیل می‌شوند.

5 . نورد گرم و سرد

  • نورد گرم: در این مرحله، شمش‌ها و صفحات بزرگ استیل از طریق فرایند نورد گرم به ضخامت‌های نازک‌تر تبدیل می‌شوند. فلز در دماهای بالا از میان غلتک‌ها عبور داده می‌شود تا به شکل ورق، میلگرد یا لوله تبدیل شود.
  • نورد سرد: پس از نورد گرم، ممکن است برخی از محصولات تحت فرایند نورد سرد قرار بگیرند. در نورد سرد، فلز در دمای اتاق به ضخامت نازک‌تر و با دقت بیشتر نورد می‌شود. این فرایند باعث افزایش استحکام و سختی استنلس استیل می‌شود و سطح صاف‌تری به آن می‌بخشد.

6 . گرمادهی (آنیل کردن)

آلیاژ تولیدشده پس از نورد برای افزایش قابلیت شکل‌دهی و بهبود ساختار کریستالی خود، تحت عملیات حرارتی قرار می‌گیرد که به آن آنیل کردن می‌گویند. در این فرایند، استیل تا دماهای بالا حرارت داده می‌شود و سپس به آهستگی سرد می‌شود. این عملیات باعث بهبود خواص مکانیکی و حذف تنش‌های داخلی ناشی از فرایند نورد می‌شود.

7 . اسیدشویی (Pickling)

در این مرحله، سطح استنلس استیل با استفاده از اسیدهای قوی شسته می‌شود تا لایه‌های اکسیداسیونی و آلودگی‌هایی که طی فرآیندهای قبلی ایجاد شده‌اند، از بین بروند. این عملیات باعث می‌شود سطح استیل براق و تمیز شود و آماده برای استفاده در صنایع مختلف گردد.

8 . برش و شکل‌دهی نهایی

پس از نورد و اسیدشویی، استنلس استیل به شکل‌های نهایی خود برش داده می‌شود. این برش‌ها بسته به نیاز مشتری می‌توانند به شکل ورق، لوله، پروفیل و قطعات صنعتی مختلف انجام شوند. همچنین، محصولات ممکن است تحت عملیات‌های دیگری مانند سوراخ‌کاری، خم‌کاری و جوشکاری قرار گیرند تا به شکل مورد نیاز تبدیل شوند.

9 . پرداخت نهایی (Polishing)

برای برخی از کاربردها، استنلس استیل باید سطحی براق و صاف داشته باشد. به همین منظور، پس از برش، محصولات استنلس استیل تحت عملیات پرداخت قرار می‌گیرند. این فرایند ممکن است شامل صیقل دادن، سنباده‌کشی و پولیش با مواد خاص باشد.

10 . کنترل کیفیت

در پایان فرایند، محصولات استنلس استیل تحت آزمایش‌های کنترل کیفیت قرار می‌گیرند. این آزمایش‌ها می‌توانند شامل آزمون‌های مقاومت به خوردگی، اندازه‌گیری ابعاد دقیق، بررسی ساختار داخلی با استفاده از روش‌های غیرمخرب مانند X-Ray یا التراسونیک و همچنین آزمون‌های مکانیکی مانند کشش و خمش باشند.

چرا رنگ استنلس استیل سفید براق مثل آینه است؟

استنلس استیل و تولید لوازم خانگی

استنلس استیل و تولید لوازم خانگی

رنگ سفید براق استنلس استیل و ظاهر درخشنده‌اش به دلیل ترکیب شیمیایی و خواص سطحی خاص آن است. دلایل اصلی این ویژگی شامل موارد زیر است:

1 . لایه محافظ اکسید کروم

یکی از مهم‌ترین عوامل در براق بودن استنلس استیل، لایه نازک و غیرقابل مشاهده‌ای است که روی سطح آن تشکیل می‌شود. استنلس استیل حداقل حاوی 10.5 درصد کروم است. هنگامی که کروم در معرض اکسیژن هوا قرار می‌گیرد، یک لایه بسیار نازک از اکسید کروم (Cr₂O₃) روی سطح فلز تشکیل می‌شود. این لایه از ورود اکسیژن و سایر مواد خورنده به داخل فلز جلوگیری می‌کند و به عنوان یک لایه محافظ عمل می‌کند.

این لایه به دلیل خاصیت خودترمیمی، در صورت خراشیده یا آسیب دیدن، به سرعت دوباره با اکسیژن موجود در هوا واکنش داده و بازسازی می‌شود. این ویژگی استنلس استیل را از زنگ‌زدگی و خوردگی محافظت می‌کند و سطحی صاف و براق ایجاد می‌کند.

2 . انعکاس نور از سطح صاف

فرایندهای پرداخت سطحی مانند صیقل‌دادن و پرداخت نهایی که در مراحل تولید استنلس استیل انجام می‌شوند، باعث می‌شوند سطح آن بسیار صاف و هموار باشد. سطح هموار به راحتی نور را منعکس می‌کند و این باعث ایجاد براقیت و درخشندگی می‌شود. استنلس استیل با پرداخت بالا (High-polish) تقریباً مانند آینه عمل می‌کند و نور را به خوبی منعکس می‌کند که این ویژگی در صنایع دکوراتیو و معماری بسیار محبوب است.

3 . عدم اکسیداسیون رنگی

بر خلاف سایر فلزات مانند آهن که در اثر اکسیداسیون زنگ‌زده می‌شوند و رنگ قرمز یا قهوه‌ای پیدا می‌کنند، اکسید کروم ایجادشده روی استنلس استیل شفاف است و هیچ رنگ خاصی به فلز نمی‌دهد. این باعث می‌شود که رنگ اصلی فلز که سفید نقره‌ای است حفظ شود. به همین دلیل است که استنلس استیل برخلاف فلزات دیگر تغییر رنگ نمی‌دهد و ظاهر روشن و براق خود را حفظ می‌کند.

4 . تاثیر پرداخت و فرآوری سطح

پرداخت‌های مختلفی بر روی استنلس استیل انجام می‌شود تا به سطوح خاص و متفاوتی برسد، مانند پرداخت براق (Polished finish)، مات (Satin finish)، یا برس‌خورده (Brushed finish). پرداخت براق به دلیل فرآیند صیقل‌دهی دقیق و حذف تمام زبری‌های سطحی، باعث انعکاس بیشتر نور و ایجاد سطح براق و آینه‌ای می‌شود.

5 . ترکیبات بدون زنگ‌زدگی و خوردگی

از آنجایی که استنلس استیل حاوی عناصر مقاوم به خوردگی مانند کروم، نیکل، و گاهی مولیبدن است، این ترکیبات باعث می‌شوند که استیل بدون لکه و زنگ‌زدگی باقی بماند. به همین دلیل است که استنلس استیل همیشه ظاهر تمیز و صیقلی خود را حفظ می‌کند و حتی در محیط‌های سخت و خورنده مانند صنایع شیمیایی و دریایی نیز همچنان براق باقی می‌ماند.

نتیجه‌گیری

رنگ سفید براق و درخشندگی استنلس استیل به دلیل وجود لایه محافظ اکسید کروم، سطح صاف و صیقلی آن و عدم اکسیداسیون رنگی است. این ویژگی‌ها، همراه با خواص مقاومتی و زیبایی، استنلس استیل را به یکی از محبوب‌ترین مواد در صنایع مختلف تبدیل کرده است.

 

گرید بندی   استنلس استیل

استنلس استیل دارای گریدهای مختلفی است که هر یک از آن‌ها برای کاربردهای خاصی طراحی شده‌اند و ویژگی‌های متفاوتی دارند. این گریدها با توجه به ترکیب شیمیایی و ساختار کریستالی، خواص مکانیکی و مقاومت در برابر خوردگی، دسته‌بندی می‌شوند. برخی از گریدهای رایج استنلس استیل شامل 304، 316، 430 و غیره هستند. در ادامه به بررسی گریدهای مختلف استنلس استیل می‌پردازیم:

1 . استنلس استیل گرید 304

گرید 304 یکی از پرکاربردترین و محبوب‌ترین انواع استنلس استیل است و در دسته آستنیتی قرار دارد. این گرید به دلیل ویژگی‌های برجسته‌ای مانند مقاومت بالا به خوردگی و قابلیت جوشکاری، در بسیاری از صنایع استفاده می‌شود.

  • ترکیب شیمیایی: 18٪ کروم، 8٪ نیکل (گاهی با نام 18/8 نیز شناخته می‌شود)
  • ویژگی‌ها:
    • مقاومت خوب به خوردگی در برابر بیشتر اسیدها و محیط‌های خورنده.
    • قابلیت جوشکاری و شکل‌دهی بالا.
    • مقاومت نسبتاً خوب در برابر دماهای بالا و پایین.
  • کاربردها:
    • صنایع غذایی و تجهیزات آشپزخانه (مانند سینک‌ها، قابلمه‌ها، و ظروف آشپزی).
    • صنایع دارویی و بهداشتی.
    • ساخت قطعات ساختمانی و تزئینی.

2 . استنلس استیل گرید 316

گرید 316 نیز از دسته آستنیتی‌ها است و در مقایسه با گرید 304، دارای مقاومت بیشتری به خوردگی است. این گرید به خصوص در محیط‌های خورنده‌تری که حاوی کلریدها (مانند آب شور) هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

  • ترکیب شیمیایی: 16٪ کروم، 10٪ نیکل، 2٪ مولیبدن
  • ویژگی‌ها:
    • مقاومت عالی به خوردگی به‌ویژه در برابر کلریدها و مواد شیمیایی.
    • قابلیت جوشکاری و شکل‌دهی خوب.
    • مقاومت بهتر در برابر خوردگی در محیط‌های شیمیایی.
  • کاربردها:
    • صنایع دریایی (به دلیل مقاومت به خوردگی در برابر آب شور).
    • تجهیزات شیمیایی و پتروشیمی.
    • ساخت ایمپلنت‌های پزشکی و ابزار جراحی.

3 . استنلس استیل گرید 430

گرید 430 از دسته فریتی‌ها است و به نسبت گریدهای آستنیتی ارزان‌تر است، اما مقاومت کمتری به خوردگی دارد.

  • ترکیب شیمیایی: 16-18٪ کروم، بدون نیکل
  • ویژگی‌ها:
    • مقاومت به خوردگی خوب در محیط‌های معمولی (نه خیلی خورنده).
    • خاصیت مغناطیسی دارد (برخلاف گریدهای 304 و 316 که غیرمغناطیسی هستند).
    • مقاومت کم‌تر به دماهای بالا و خوردگی‌های شدید.
  • کاربردها:
    • لوازم خانگی مانند ماشین ظرفشویی، ماشین لباسشویی.
    • تجهیزات و وسایل دکوری.
    • قطعات خودرو.

4 . استنلس استیل گرید 410

گرید 410 از دسته مارتنزیتی‌ها است که به دلیل سختی بالا و مقاومت به سایش معروف است. این گرید به دلیل داشتن کربن بیشتر، سختی و استحکام بیشتری نسبت به گریدهای دیگر دارد، اما مقاومت به خوردگی کمتری دارد.

  • ترکیب شیمیایی: 11.5-13.5٪ کروم، 0.75٪ نیکل
  • ویژگی‌ها:
    • استحکام و سختی بالا.
    • مقاومت به سایش خوب.
    • مقاومت به خوردگی کمتر نسبت به گریدهای آستنیتی.
  • کاربردها:
    • ساخت ابزارهای برشی، تیغه‌ها و چاقوها.
    • قطعات مکانیکی با نیاز به استحکام بالا.

5 . استنلس استیل گرید 2205 (دوبلکس)

گرید 2205 از دسته دوبلکس است که ترکیبی از ساختار آستنیتی و فریتی دارد و ترکیبی از مقاومت بالا به خوردگی و استحکام مکانیکی خوب را فراهم می‌کند.

  • ترکیب شیمیایی: 22٪ کروم، 5-6٪ نیکل، 3٪ مولیبدن
  • ویژگی‌ها:
    • مقاومت بسیار بالا به خوردگی به‌ویژه در محیط‌های حاوی کلرید.
    • استحکام مکانیکی بالا.
    • مقاوم در برابر ترک‌خوردگی تنشی ناشی از خوردگی.
  • کاربردها:
    • صنایع شیمیایی و پتروشیمی.
    • تجهیزات دریایی و سکوهای نفتی.
    • سیستم‌های پایپینگ و مخازن.

6 . استنلس استیل گرید 321

گرید 321 نوعی استیل آستنیتی است که دارای تییتانیوم است تا مقاومت آن در برابر رسوب کاربیدها در دماهای بالا افزایش یابد. این گرید مخصوصاً در مواقعی که استیل در دماهای بالاتر از 500 درجه سانتی‌گراد مورد استفاده قرار می‌گیرد، کاربرد دارد.

  • ترکیب شیمیایی: 17-19٪ کروم، 9-12٪ نیکل، 0.5٪ تیتانیوم
  • ویژگی‌ها:
    • مقاومت خوب در دماهای بالا و جلوگیری از تشکیل کاربید کروم.
    • مقاومت خوب به خوردگی.
  • کاربردها:
    • سیستم‌های اگزوز خودرو.
    • تجهیزات هوایی و فضایی.
    • صنایع پتروشیمی.

گرید بندی استنلس استیل بر پایه استاندارد های جهانی و ملی است

گریدبندی استنلس استیل بر اساس استانداردهای مشخص و معیارهای دقیق انجام می‌شود که به ترکیب شیمیایی، خواص مکانیکی، ساختار کریستالی و قابلیت مقاومت در برابر خوردگی و حرارت وابسته است. این گریدبندی‌ها توسط سازمان‌های استاندارد ملی و بین‌المللی تعیین می‌شوند.

استانداردهای رایج برای گریدبندی استنلس استیل

  1. استاندارد ASTM (American Society for Testing and Materials): ASTM یکی از معتبرترین سازمان‌های بین‌المللی برای تعیین استانداردهای مواد است. گریدهای استنلس استیل معمولاً تحت استانداردهای ASTM مشخص می‌شوند، مانند:
    • ASTM A240: برای ورق‌های فولادی ضد زنگ
    • ASTM A276: برای میله‌ها و میله‌های استیل ضد زنگ
    • ASTM A312: برای لوله‌های استیل ضد زنگ بدون درز
  2. استاندارد AISI (American Iron and Steel Institute): گریدهای استنلس استیل معمولاً با کدهای AISI شناخته می‌شوند که گریدهای مختلف استنلس استیل را با استفاده از اعداد سه رقمی مانند 304، 316، 430 و غیره دسته‌بندی می‌کند. این کدها بر اساس ترکیب شیمیایی و ساختار کریستالی مواد تعیین می‌شوند.
  3. استاندارد EN (European Norms): استاندارد اروپایی نیز برای استنلس استیل کدهای خاص خود را دارد. این استاندارد معمولاً بر اساس ترکیب شیمیایی دقیق‌تر و نام‌گذاری دقیق‌تری نسبت به استاندارد AISI عمل می‌کند. برای مثال، گرید 304 در استاندارد EN به صورت 4301 نام‌گذاری می‌شود.
  4. استاندارد ISO (International Organization for Standardization): سازمان بین‌المللی استاندارد نیز گریدهای مختلف استنلس استیل را تحت استاندارد ISO دسته‌بندی می‌کند. استانداردهای ISO مانند ISO 3506 برای پیچ و مهره‌های استنلس استیل به کار می‌روند.
  5. استاندارد JIS (Japanese Industrial Standards): ژاپن نیز استاندارد خاص خود را برای گریدهای استنلس استیل دارد. به عنوان مثال، گرید 304 در استاندارد JIS با نام SUS304 شناخته می‌شود.

مبانی گریدبندی استنلس استیل

گریدبندی استنلس استیل بر اساس چندین عامل مهم انجام می‌شود:

  1. ترکیب شیمیایی: ترکیب شیمیایی اصلی‌ترین عامل در گریدبندی استنلس استیل است. میزان کروم، نیکل، کربن، مولیبدن و عناصر دیگر تعیین می‌کنند که استنلس استیل در چه دسته‌ای قرار می‌گیرد. برای مثال:
    • گرید 304 حاوی حدود 18٪ کروم و 8٪ نیکل است.
    • گرید 316 علاوه بر 16-18٪ کروم و 10-12٪ نیکل، حاوی 2-3٪ مولیبدن نیز هست که مقاومت به خوردگی آن را در محیط‌های کلریدی افزایش می‌دهد.
  2. ساختار کریستالی: استنلس استیل‌ها به چهار دسته اصلی بر اساس ساختار کریستالی‌شان تقسیم می‌شوند:
    • آستنیتی (مثل گرید 304 و 316): مقاومت بالا به خوردگی و عدم خاصیت مغناطیسی.
    • فریتی (مثل گرید 430): مقاومت متوسط به خوردگی و دارای خاصیت مغناطیسی.
    • مارتنزیتی (مثل گرید 410): سختی بالا و مقاومت کمتر به خوردگی، خاصیت مغناطیسی.
    • دوبلکس (مثل گرید 2205): ترکیبی از ساختارهای آستنیتی و فریتی با مقاومت بالا به خوردگی و استحکام مکانیکی.
  3. خواص مکانیکی: خواص مکانیکی مانند استحکام کششی، چقرمگی، و مقاومت به ضربه نیز از عوامل مهم گریدبندی هستند. گریدهای مختلف استنلس استیل برای کاربردهای مختلف نیازمند ویژگی‌های مکانیکی متفاوتی هستند.
  4. مقاومت به خوردگی: گریدهای مختلف استنلس استیل بر اساس سطح مقاومت به خوردگی در محیط‌های مختلف گریدبندی می‌شوند. برای مثال، گرید 316 به دلیل داشتن مولیبدن، در محیط‌های کلریدی مانند آب شور مقاومت بیشتری نسبت به گرید 304 دارد.
  5. مقاومت به حرارت: استنلس استیل‌هایی مانند گرید 321 که دارای تیتانیوم است، برای مقاومت در برابر دماهای بالا و جلوگیری از رسوب کاربیدها طراحی شده‌اند. این ویژگی نیز عامل دیگری در گریدبندی است.

سیستم نام‌گذاری در گریدبندی

گریدهای استنلس استیل با اعداد سه رقمی (مانند 304، 316، 430) دسته‌بندی می‌شوند که نشان‌دهنده ترکیب شیمیایی و خواص ساختاری آن‌هاست. این سیستم نام‌گذاری عمدتاً توسط AISI و ASTM استفاده می‌شود:

  • گرید 200 سری: دارای منگنز بالاتر و نیکل کمتر هستند، مقاومت به خوردگی پایین‌تری دارند و ارزان‌تر هستند.
  • گرید 300 سری: معمول‌ترین گریدهای آستنیتی مانند 304 و 316، که نیکل و کروم بالایی دارند و مقاومت به خوردگی بسیار خوبی دارند.
  • گرید 400 سری: شامل استنلس استیل‌های فریتی و مارتنزیتی مانند 410 و 430 که معمولاً مغناطیسی هستند و مقاومت کمتری به خوردگی دارند اما استحکام و سختی بالاتری دارند.

روش تولید اشکال مختلف استنلس استیل

 

روش تولید استنلس استیل برای اکثر اشکال آن مانند ورق‌ها، لوله‌ها، پروفیل‌ها و دیگر قطعات اساسی یکسان است، اما تفاوت‌هایی در فرآیندهای نهایی و شکل‌دهی وجود دارد که بر اساس نوع محصول نهایی (مثلاً لوله، پروفیل، ورق) تعیین می‌شود. در ادامه به بررسی مراحل عمومی تولید استنلس استیل و تفاوت‌هایی که در تولید محصولات مختلف وجود دارد می‌پردازیم.

مراحل عمومی تولید استنلس استیل

تولید استنلس استیل به‌طور کلی شامل مراحل زیر است:

  1. ذوب مواد خام:
    • در این مرحله، مواد خام مانند آهن قراضه، کروم، نیکل، و دیگر فلزات در کوره‌های الکتریکی ذوب می‌شوند. در این فرآیند، با افزودن مواد مختلف (مانند کروم و نیکل)، استیل ضد زنگ تولید می‌شود.
    • این مرحله معمولاً مشابه برای همه انواع محصولات است، چه ورق، چه لوله یا پروفیل.
  2. حذف ناخالصی‌ها:
    • پس از ذوب، ناخالصی‌های موجود در فلز از طریق فرایندهای مختلفی مانند تصفیه الکتریکی یا افزودن مواد شیمیایی به سطح مذاب جذب و حذف می‌شوند.
    • این مرحله نیز برای همه محصولات استنلس استیل یکسان است.
  3. ریخته‌گری:
    • استیل مذاب در این مرحله در قالب‌های بزرگ به صورت بلوم (Bloom)، بیلت (Billet)، یا اسلب (Slab) ریخته می‌شود. بلوم‌ها و بیلت‌ها معمولاً برای تولید محصولات طولانی مثل میله‌ها و پروفیل‌ها استفاده می‌شوند، در حالی که اسلب‌ها بیشتر برای تولید ورق و صفحات استفاده می‌شوند.
  4. نورد گرم:
    • پس از ریخته‌گری، استیل سرد شده و سپس از طریق نورد گرم به ضخامت‌ها و ابعاد مختلف کاهش داده می‌شود. این فرآیند در دمای بالا انجام می‌شود تا استیل نرم شود و به راحتی به شکل‌های مختلف تغییر شکل دهد.

مراحل تخصصی برای تولید محصولات مختلف

پس از فرآیندهای عمومی تولید، برای تولید شکل‌های خاص مانند لوله‌ها، پروفیل‌ها و ورق‌ها مراحل تخصصی زیر طی می‌شود:

  1. تولید لوله‌های استنلس استیل

لوله‌ها به دو صورت بدون درز (Seamless) و جوش‌داده‌شده (Welded) تولید می‌شوند.

  • لوله بدون درز:
    • از بیلت (Billet) جامد استنلس استیل استفاده می‌شود.
    • بیلت گرم شده و از طریق فرآیند اکستروژن به داخل قالبی کشیده می‌شود تا به شکل لوله تبدیل شود. این نوع لوله‌ها معمولاً مقاوم‌تر و برای کاربردهای فشار بالا مناسب‌تر هستند.
  • لوله جوش‌داده‌شده:
    • ابتدا ورق استنلس استیل به صورت نوارهای طویل برش داده می‌شود.
    • سپس این نوارها به وسیله فرآیند نورد خم شده و به شکل لوله درمی‌آیند.
    • در نهایت لبه‌های نوار توسط جوشکاری به هم متصل می‌شوند. این نوع لوله‌ها معمولاً ارزان‌تر و برای کاربردهای عمومی مناسب هستند.

2 . تولید پروفیل‌های استنلس استیل

پروفیل‌ها معمولاً از طریق فرآیند نورد سرد یا نورد گرم تولید می‌شوند.

  • نورد گرم:
    • بیلت‌های استنلس استیل در دمای بالا نورد می‌شوند و به شکل‌های مختلف مانند پروفیل‌های U، T، I یا H شکل می‌گیرند.
  • نورد سرد:
    • برای تولید پروفیل‌های دقیق‌تر و با سطح بهتر، استنلس استیل پس از نورد گرم، از طریق نورد سرد تحت فشار قرار می‌گیرد تا به شکل نهایی خود برسد.

3 . تولید ورق‌های استنلس استیل

ورق‌های استنلس استیل از اسلب‌ها تولید می‌شوند.

  • نورد گرم:
    • اسلب استنلس استیل در دمای بالا نورد می‌شود تا به ضخامت‌های مختلف کاهش یابد و به ورق‌های نورد گرم تبدیل شود. این ورق‌ها برای کاربردهایی که دقت سطحی و ابعادی کمتری نیاز دارند، استفاده می‌شوند.
  • نورد سرد:
    • برای تولید ورق‌های نازک‌تر و با دقت بالاتر، ورق‌های نورد گرم دوباره از طریق نورد سرد به ضخامت‌های نازک‌تر کاهش داده می‌شوند. این ورق‌ها دارای سطح صاف‌تر و پرداخت بهتری هستند و در صنایع دکوراتیو، غذایی و دارویی استفاده می‌شوند.

عملیات پایانی

بعد از فرآیندهای شکل‌دهی، عملیات پایانی شامل مراحل زیر است که ممکن است بر اساس نوع محصول متفاوت باشد:

  1. پرداخت سطحی: محصولات استنلس استیل بسته به کاربرد می‌توانند سطوح مختلفی داشته باشند (براق، مات، برس‌خورده). برای محصولات تزئینی و معماری، سطح باید بسیار صاف و براق باشد.
  2. بازپخت و ترشی‌زدایی: در برخی موارد، لوله‌ها و ورق‌ها پس از نورد تحت فرآیند بازپخت (Annealing) قرار می‌گیرند تا ساختار داخلی بهبود یابد و استحکام مناسب داشته باشند. سپس با ترشی‌زدایی سطحی (Pickling) اکسیدها و ناخالصی‌ها حذف می‌شود.
  3. برش و اندازه‌گیری: برای کاربردهای خاص، استنلس استیل به اندازه‌های دقیق برش داده می‌شود.

روش های تولید در سطح جهانی

 

تولید استنلس استیل در سراسر دنیا به روش‌های کلی یکسانی انجام می‌شود. فرآیندهای اصلی شامل ذوب مواد خام، ریخته‌گری، نورد گرم و سرد، جوشکاری، و پرداخت سطحی است که در تمام کشورها استفاده می‌شود. اما برخی تفاوت‌های جزئی ممکن است به دلیل فناوری‌های موجود، استانداردهای محلی، یا مواد اولیه خاصی که در هر کشور به کار گرفته می‌شود وجود داشته باشد.

به طور کلی، استانداردهای بین‌المللی مانند ASTM، AISI، EN، و ISO در کشورهای مختلف رعایت می‌شوند و باعث می‌شوند که تولید استنلس استیل در تمام نقاط دنیا مشابه و یکپارچه باشد. با این حال، کشورهای پیشرو در تولید استنلس استیل مانند چین، ژاپن، اروپا و آمریکا ممکن است به دلیل پیشرفت‌های فناوری و تخصص‌های خاص، کیفیت بالاتر یا ویژگی‌های متفاوتی در تولید محصولات استنلس استیل داشته باشند.

 

شرکت های پیش گام در تولید استنلس استیل در دنیا و ایران

 

دو شرکت بزرگ و پیشگام در تولید استنلس استیل در سطح جهانی عبارتند از:

  1. ArcelorMittal:
    • مقر اصلی: لوکزامبورگ
    • ArcelorMittal بزرگترین تولیدکننده فولاد در جهان است و نقش مهمی در تولید استنلس استیل دارد. این شرکت به خاطر کیفیت بالای محصولات و استفاده از فناوری‌های پیشرفته در تولید فولادهای ضد زنگ و فولادهای آلیاژی مشهور است.
    • فعالیت‌های این شرکت در سراسر جهان گسترده است و محصولاتش در صنایعی مانند خودروسازی، ساخت و ساز، انرژی و تجهیزات صنعتی استفاده می‌شود.
  2. Acerinox:
    • مقر اصلی: اسپانیا
    • Acerinox یکی از برترین تولیدکنندگان استنلس استیل در جهان است و محصولات خود را به بیش از 80 کشور صادر می‌کند. این شرکت در زمینه تولید ورق‌های استنلس استیل، لوله‌ها و پروفیل‌ها تخصص دارد.
    • Acerinox با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین و زیرساخت‌های گسترده، توانسته است سهم بزرگی از بازار جهانی را در زمینه تولید فولاد ضد زنگ به دست آورد.

این دو شرکت به عنوان رهبران صنعت استنلس استیل به طور مداوم در حال به‌روز رسانی فناوری‌های خود و بهبود کیفیت محصولات هستند.

شرکت های پیش گام در تولید استنلس استیل در دنیا و ایران

 

شرکت فولاد مبارکه اصفهان به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و مشهورترین تولیدکنندگان فولاد، از جمله استنلس استیل، شناخته می‌شود. این شرکت یکی از بزرگ‌ترین مجتمع‌های صنعتی در خاورمیانه است و محصولات متنوعی از جمله ورق‌های فولادی و آلیاژی تولید می‌کند.

فولاد مبارکه اصفهان نقش کلیدی در تامین نیازهای داخلی ایران به فولاد ضد زنگ دارد و محصولاتش در صنایع مختلفی مانند خودروسازی، نفت و گاز، ساخت و ساز و لوازم خانگی استفاده می‌شود.

همچنین شرکت آلیاژهای‌ صنعتی ایران نیز یکی دیگر از شرکت‌های مهم در زمینه تولید آلیاژهای فولاد و استنلس استیل در ایران است. این شرکت نیز در تولید استنلس استیل و آلیاژهای مختلف برای کاربردهای خاص، مانند صنایع نفت و گاز و پتروشیمی فعالیت دارد.

تفاوت بین ورق ورق استنلس استیل و ورق گالوانیزه

در پایان برای اینکه خصوصیات کلی استنلس استیل برای شما روش شود فرق بین ورق استنلس استیل و ورق گالوانیزه را در زیر بیان می کنیم

 

تفاوت‌های بین ورق استنلس استیل و ورق گالوانیزه یا ورق قلع‌اندود  نه تنها در نوع پوشش، بلکه در ترکیب شیمیایی، فرآیند تولید، خواص و کاربردهای آن‌ها نیز وجود دارد. در ادامه به تفکیک این تفاوت‌ها را بررسی می‌کنیم:

1 . ترکیب شیمیایی و ساختار

  • استنلس استیل:
    • استنلس استیل (فولاد ضد زنگ) دارای ترکیب شیمیایی متفاوتی است که به دلیل وجود کروم (حداقل 10.5٪) در ساختارش، مقاومت بالایی در برابر خوردگی و زنگ‌زدگی دارد. برخی از گریدها شامل نیکل و مولیبدن نیز هستند که مقاومت به خوردگی را در محیط‌های خاص بیشتر می‌کنند.
    • استنلس استیل به صورت یکپارچه دارای مقاومت به خوردگی است و پوششی جداگانه برای حفاظت ندارد، بلکه این خاصیت به دلیل تشکیل لایه نازک اکسید کروم روی سطح است.
  • ورق گالوانیزه:
    • ورق گالوانیزه از فولاد کربنی معمولی تولید می‌شود که با لایه‌ای از روی (Zinc) پوشانده شده است. این لایه از طریق فرآیند گالوانیزاسیون ایجاد می‌شود و وظیفه اصلی آن محافظت از فولاد در برابر زنگ‌زدگی است.
    • در صورت خراش یا آسیب به پوشش روی، ممکن است فولاد زیرین مستعد زنگ‌زدگی شود، هرچند که روی به عنوان محافظ قربانی (Sacrificial) عمل می‌کند و خوردگی فولاد را به تاخیر می‌اندازد.
  • ورق قلع‌اندود (Tinplate):
    • ورق قلع‌اندود شده، معمولاً از فولاد کربنی ساخته می‌شود که با لایه‌ای از قلع پوشیده شده است. این ورق‌ها برای مقاومت به زنگ‌زدگی و خوردگی، به‌ویژه در صنایع بسته‌بندی (مانند قوطی‌های کنسرو) استفاده می‌شوند.
    • این لایه قلع نسبت به خوردگی و زنگ‌زدگی مقاومت محدودی دارد و مانند استنلس استیل ماندگاری ندارد.

2 . فرآیند تولید

  • استنلس استیل:
    • فرآیند تولید استنلس استیل شامل آلیاژسازی فلزات مختلف مانند آهن، کروم و نیکل است و به دلیل ساختار یکپارچه، مقاومت به خوردگی در سراسر ماده حفظ می‌شود. بنابراین در هر محیطی که قرار گیرد، لایه محافظ به طور خودکار روی سطح تشکیل می‌شود.
  • ورق گالوانیزه و قلع‌اندود:
    • این ورق‌ها ابتدا از فولاد معمولی تولید می‌شوند و سپس با فرآیند غوطه‌وری گرم یا الکتروگالوانیزه، روی یا قلع به سطح آن‌ها افزوده می‌شود. این پوشش فلزی از زنگ‌زدگی جلوگیری می‌کند، اما اگر این پوشش آسیب ببیند، مقاومت به خوردگی از بین می‌رود.

3 . مقاومت به خوردگی

  • استنلس استیل:
    • استنلس استیل به دلیل ترکیب شیمیایی و لایه کروم طبیعی روی سطح، مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی، حتی در محیط‌های شدید مانند آب شور، اسیدها و مواد شیمیایی دارد. این مقاومت در سراسر فلز است و در صورت خراش یا آسیب سطحی، فلز همچنان مقاوم به خوردگی باقی می‌ماند.
  • ورق گالوانیزه:
    • ورق‌های گالوانیزه مقاومت خوبی در برابر خوردگی دارند، اما این مقاومت به وجود لایه روی بستگی دارد. اگر پوشش روی خراشیده یا آسیب ببیند، فولاد زیرین ممکن است دچار خوردگی شود. این ورق‌ها بیشتر برای کاربردهای خارجی یا محیط‌های با رطوبت بالا استفاده می‌شوند.
  • ورق قلع‌اندود:
    • ورق قلع‌اندود مقاومت محدودی در برابر خوردگی دارد و معمولاً در محیط‌های کمتر خوردنده مانند صنایع بسته‌بندی غذایی استفاده می‌شود. در محیط‌های خورنده‌تر، این ورق‌ها سریع‌تر از استنلس استیل آسیب می‌بینند.

4 . ظاهر و پرداخت سطحی

  • استنلس استیل:
    • استنلس استیل دارای ظاهری براق و نقره‌ای است که می‌تواند به روش‌های مختلفی مانند پرداخت آینه‌ای، برس‌خورده یا مات آماده شود. ظاهر آن به دلیل مقاومت به خوردگی حتی در محیط‌های باز طولانی‌مدت حفظ می‌شود.
  • ورق گالوانیزه:
    • ظاهر گالوانیزه معمولاً به رنگ خاکستری مات یا دارای لکه‌های روی (Spangled) است که در نتیجه فرآیند گالوانیزه‌سازی ایجاد می‌شود. این سطح نسبت به استنلس استیل صاف‌تر و کمتر براق است.
  • ورق قلع‌اندود:
    • ورق قلع‌اندود ظاهری نقره‌ای و براق دارد، اما به دلیل پوشش نازک قلع، به مرور زمان در شرایط محیطی خاص می‌تواند کدر شود.

5 . کاربردها

  • استنلس استیل:
    • استنلس استیل به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی و زیبایی ظاهری، در صنایع خودروسازی، ساخت و ساز، صنایع غذایی و دارویی، تجهیزات آشپزخانه، دکوراسیون، و بسیاری از کاربردهای صنعتی و معماری استفاده می‌شود.
  • ورق گالوانیزه:
    • ورق‌های گالوانیزه عمدتاً در کاربردهایی که نیاز به محافظت در برابر رطوبت و زنگ‌زدگی دارند استفاده می‌شوند، مانند سازه‌های فلزی، لوله‌های آب، سینی‌های کابل و پانل‌های سقفی.
  • ورق قلع‌اندود:
    • ورق‌های قلع‌اندود بیشتر در بسته‌بندی‌های غذایی (مانند قوطی‌ها)، باتری‌ها و بسته‌بندی شیمیایی استفاده می‌شوند، جایی که مقاومت متوسط به خوردگی کافی است.

درنتیجه در می یابیم که تفاوت اصلی بین استنلس استیل و ورق‌های گالوانیزه یا قلع‌اندود فقط در پوشش سطحی نیست، بلکه شامل تفاوت‌های اساسی در ترکیب شیمیایی، فرآیند تولید، مقاومت به خوردگی، و کاربردها است. استنلس استیل مقاوم‌تر، پایدارتر و دارای خواص منحصر به فردتری است که آن را برای کاربردهای خاصی از جمله محیط‌های خورنده و صنعتی بسیار مناسب می‌کند، در حالی که ورق‌های گالوانیزه و قلع‌اندود بیشتر برای کاربردهای اقتصادی‌تر و محیط‌های کم‌خطرتر طراحی شده‌اند.

چگالی استنلس استیل:

چگالی استنلس استیل (فولاد زنگ‌نزن) و فولاد معمولی بسته به نوع و گرید آنها متفاوت است. در زیر چگالی رایج‌ترین گریدهای استنلس استیل و فولاد آورده شده است:

چگالی استنلس استیل:

  1. استنلس استیل گرید 304:
    • چگالی: حدود 7.93 گرم بر سانتی‌متر مکعب
  2. استنلس استیل گرید 316:
    • چگالی: حدود 7.98 گرم بر سانتی‌متر مکعب
  3. استنلس استیل گرید 430:
    • چگالی: حدود 7.70 گرم بر سانتی‌متر مکعب

چگالی فولاد (معمولی):

  • فولاد کربنی (Carbon Steel):
    • چگالی: حدود 7.85 گرم بر سانتی‌متر مکعب

مقایسه:

  • چگالی استنلس استیل گرید 304 و 316 به طور کلی کمی بیشتر از فولاد معمولی است، در حالی که چگالی گرید 430 کمی کمتر از فولاد کربنی می‌باشد.

اکثر مقاطع فولادی استاندارد، چگالی حدود 7.85 تا 7.87 گرم بر سانتی‌متر مکعب در نظر گرفته می‌شود. این مقدار برای فولادهای کربنی رایج است و معمولاً در محاسبات مهندسی و طراحی سازه‌ها به‌عنوان مقدار استاندارد استفاده می‌شود.

نکات مهم:

  • فولاد کربنی (Carbon Steel) که در تولید پروفیل‌ها، تیرآهن، میلگرد، ورق و دیگر مقاطع فولادی استفاده می‌شود، چگالی حدود 7.87 دارد.
  • این عدد به طور کلی در انواع مختلف فولادهای ساختمانی و صنعتی (مانند ST37، ST52 و غیره) ثابت است، مگر اینکه از فولادهای آلیاژی یا گریدهای خاص استفاده شود که ممکن است چگالی آنها کمی تغییر کند.
  • جدول چگالی آهن‌آلات رایج

    نوع فلز / آلیاژ

    چگالی (کیلوگرم بر متر مکعب)       

    استنلس استیل (فولاد ضدزنگ)

    7850 – 8000

    جیوه

    1353

    طلا (Gold)

    1932

    نقره

    1049

    چدن خاکستری

    6800 – 7200

    چدن داکتیل

    7000 – 7200

    فولاد گالوانیزه

    7850

    آهن نرم (آهن خالص)

    7874

    فولاد ابزار

    7700 – 8100

    فولاد ضد سایش

    7850 – 8050

    فولاد فنری

    7850

    آلومینیوم

    2700

    مس

    8960

    برنج

    8400 – 8700

    روی (زینک)

    7135

    سرب

    11340

توضیحات:

  • استنلس استیل (Stainless Steel): چگالی معمولاً بین 7850 تا 8000 کیلوگرم بر متر مکعب است، بسته به نوع آلیاژ.
  • فولاد کربنی: معمول‌ترین چگالی برای فولادهای معمولی 7850 کیلوگرم بر متر مکعب است.
  • چدن: چدن‌های مختلف (مثل چدن خاکستری و داکتیل) چگالی متفاوتی دارند که بین 6800 تا 7200 کیلوگرم بر متر مکعب متغیر است.
  • فولاد گالوانیزه: چگالی مشابه با فولاد کربنی دارد ولی با روکش روی.
  • فلزات رنگین (مثل آلومینیوم، مس، برنج و سرب) چگالی متفاوتی نسبت به فولاد دارند و از آلیاژهای رایج در ساخت و ساز هستند.

این جدول شامل رایج‌ترین آهن‌آلات و فلزاتی است که در صنعت و ساخت و ساز استفاده می‌شود. چگالی‌های ذکر شده تقریبی هستند و ممکن است بر اساس نوع آلیاژ و فرآیند تولید کمی متفاوت باشند.

1- فرمول محاسبه وزن لوله چگالی وزنی (استنلس استیل)

وزن لوله (کیلوگرم)=(π×(D-T)×T×ρ)×L

                                               

متغیرها:

  • D: قطر خارجی لوله (میلیمتر)
  •   T: ضخامت دیواره لوله (میلیمتر)
  •  / ρ   چگالی استنلس استیل (حدوداً 7.85g/cm3     یا kg/m3     7850
  • Lطول لوله (متر)

مراحل محاسبه:

  1. شعاع لوله: ابتدا شعاع خارجی لوله را می‌توان از تقسیم قطر خارجی D بر 2 محاسبه کرد:

                                                                            R=D/2

                                                                     که R شعاع لوله است.

  • 2- مساحت سطح مقطع لوله: مساحت سطح مقطع لوله تو خالی است، پس باید مساحت حلقه‌ی تشکیل شده بین قطر خارجی و داخلی را محاسبه کنیم. مساحت سطح مقطع را به این صورت می‌توان محاسبه کرد:

                                                                    A=π×((D/2)2-(D/2-T)2)

  3    محاسبه وزن واحد طول: از فرمول اصلی برای محاسبه وزن به ازای هر متر استفاده می‌شود. مقدار چگالی (ρ) را به کیلوگرم در متر مکعب تنظیم کنید و مساحت مقطع را جایگذاری کنید تا وزن لوله برای هر متر طول بدست آید.

4-  در نهایت، وزن کلی لوله را می‌توان با ضرب طول (L) در وزن واحد طول لوله محاسبه کرد.

مثال:

فرض کنید قطر خارجی لوله D=100 mm

ضخامت دیواره     T=5mm

طول لوله L=6 m      

چگالی استنلس استیل ρ=7.850g/cm3.

ابتدا شعاع‌ها را محاسبه می‌کنیم:

R=100/2=50mm

سپس مساحت سطح مقطع لوله را محاسبه می‌کنیم:

A=π×(50)2-(50-5)2)=π×(2500-2025)=π×475mm2

سپس وزن لوله به ازای هر متر طول را محاسبه می‌کنیم:

وزن=A×ρ=π×475×7.850g/cm3

این وزن را در طول L ضرب کنید تا وزن کل لوله محاسبه شود.

2 - فرمول محاسبه وزن ورق با چکالی (استنلس استیل)

 ورق(کیلوگرم)=طول (متر)×عرض (متر)×ضخامت (میلیمتر)×7.85

                                                                                   

  • طول و عرض ورق بر حسب متر.
  • ضخامت ورق بر حسب میلی‌متر.
  • 7.85 چگالی فولاد بر حسب گرم بر سانتی‌متر مکعب است.

مثال:

برای یک ورق فولادی با ابعاد 2 متر طول، 1 متر عرض و 5 میلی‌متر ضخامت:

2×1×5×7.85=78.5 =کیلوگرم

                                           

3 - فرمول محاسبه وزن پروفیل با چگالی (استنلس استیل)

وزن (کیلوگرم)= محیط خارجی (ملیمتر)*ضخامت(میلیمتر)*طول(میلیمتر)*چگالی استیل /1000

                                  

                 وزن (کیلوگرم)= محیط خارجی (ملیمتر)*ضخامت(میلیمتر)*طول(میلیمتر)*چگالی استیل /1000

 

0.00785وزن پروفیل(کیلوگرم)=(محیط خارجی(میلیمتر)×ضخامت(میلیمتر)×طول(متر))×0.00785

  • محیط خارجی یعنی مجموع طول همه اضلاع پروفیل.
  • ضخامت بر حسب میلی‌متر.
  • طول بر حسب متر.

مثال:

برای یک پروفیل با اضلاع 50×50 میلی‌متر، ضخامت 2 میلی‌متر و طول 6 متر:

 1000  /  ( 50+50+50+50)*2*6*85/7= 18/84

                                               

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *